destinatar definitie

credit rapid online ifn

DESTINATÁR, -Ă s.m. și f. Persoană căreia i se trimite, i se adresează ceva; adresant. [Cf. fr. destinataire]. substantiv masculin și feminindestinatar

DESTINATÁR, -Ă s. m. f. cel căruia i se trimite, i se adresează ceva; adresant. (< fr. destinataire) substantiv masculin și feminindestinatar

credit rapid online ifn

*destinatár, -ă adj. și s. (d. a destina). Acela căruĭa i se adresează o scrisoare ș.a. substantiv masculin și feminindestinatar

destinatár s. m., pl. destinatári; abr. dest. substantiv masculin și feminindestinatar

destinatar m. cui s’a adresat un obiect (= fr. destinataire). substantiv masculin și feminindestinatar

DESTINATÁR, -Ă, destinatari, -e, s. m. și f. Persoană căreia i se încredințează sau i se trimite ceva; adresant. – Din fr. destinataire. substantiv masculin și feminindestinatar

DESTINATÁR, -Ă, destinatari, -e, s. m. și f. Persoană căreia i se destinează sau i se trimite ceva; adresant. În lipsa destinatarului, citația se dă unui membru al familiei. substantiv masculin și feminindestinatar

destinatáră s. f., g.-d. art. destinatárei, pl. destinatáre; abr. dest. substantiv masculin și feminindestinatară

Sinonime,declinări si rime ale cuvantuluidestinatar

destinatar  substantiv masculin și feminin masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular destinatar destinatarul destinata destinatara
plural destinatari destinatarii destinatare destinatarele
genitiv-dativ singular destinatar destinatarului destinatare destinatarei
plural destinatari destinatarilor destinatare destinatarelor
Lista de cuvinte: a ă b c d e f g h i î j k l m n o p q r s ș t ț u v w x y z