desclironomisì v. a desmoșteni: moșul mă desclironomisește AL. [V. clironom]. verb tranzitivdesclironomisì
desclironomisire | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | desclironomisire | desclironomisirea |
plural | desclironomisiri | desclironomisirile | |
genitiv-dativ | singular | desclironomisiri | desclironomisirii |
plural | desclironomisiri | desclironomisirilor |