DESCHEGÁT adj. v. deschega [DOOM 2] adjectivdeschegat
deschiegà v. a pierde chiagul sau consistența, a se rezolva: veninul de pe buze-i ’n miere se deschiagă AL. verb tranzitivdeschiegà
deschegat adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | deschegat | deschegatul | deschegată | deschegata |
plural | deschegați | deschegații | deschegate | deschegatele | |
genitiv-dativ | singular | deschegat | deschegatului | deschegate | deschegatei |
plural | deschegați | deschegaților | deschegate | deschegatelor |