DEMAGNETIZÁNT, -Ă adj. Care produce demagnetizare. [Cf. fr. démagnétisant]. adjectivdemagnetizant
DEMAGNETIZÁNT, -Ă adj. care produce demagnetizare. (< fr. démagnetisant) adjectivdemagnetizant
demagnetizánt adj. m., pl. demagnetizánți; f. demagnetizántă, pl. demagnetizánte adjectivdemagnetizant
DEMAGNETIZÁNT, -Ă, demagnetizanți, -te, adj. Care produce demagnetizare. – Din fr. démagnétisant. adjectivdemagnetizant
demagnetizant adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | demagnetizant | demagnetizantul | demagnetizantă | demagnetizanta |
plural | demagnetizanți | demagnetizanții | demagnetizante | demagnetizantele | |
genitiv-dativ | singular | demagnetizant | demagnetizantului | demagnetizante | demagnetizantei |
plural | demagnetizanți | demagnetizanților | demagnetizante | demagnetizantelor |