DEFAZÁ vb. I. tr. A realiza un defazaj. [Cf. fr. déphaser]. adjectivdefaza
DEFAZÁ vb. I. tr. A realiza un defazaj. [Cf. fr. déphaser]. verb tranzitivdefaza
DEFAZÁ vb. tr. a realiza un defazaj. (< fr. déphaser) verb tranzitivdefaza
defazá (a ~) vb., ind. prez. 3 defazeáză verb tranzitivdefaza
DEFAZÁ, defazez, vb. I. Tranz. (Elt.) A realiza un defazaj. – Din defazaj. verb tranzitivdefaza
defazat | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | defazat | defazatul | defazată | defazata |
plural | defazați | defazații | defazate | defazatele | |
genitiv-dativ | singular | defazat | defazatului | defazate | defazatei |
plural | defazați | defazaților | defazate | defazatelor |