*defavorizát adj. m., s. m., pl. defavorizáți; adj. f., s. f. defavorizátă, pl. defavorizáte adjectivdefavorizat
DEFAVORIZÁT, -Ă, defavorizați, -te, adj., s. m. și f. (Om) dezavantajat. – V. defavoriza. adjectivdefavorizat
DEFAVORIZÁ vb. I. tr. A dezavantaja. [< fr. défavoriser]. verb tranzitivdefavoriza
DEFAVORIZÁ vb. tr. a dezavantaja. (< fr. défavoriser) verb tranzitivdefavoriza
defavorizá (a ~) vb., ind. prez. 3 defavorizeáză verb tranzitivdefavoriza
DEFAVORIZÁ, defavorizez, vb. I. Tranz. A dezavantaja. – Din fr. défavoriser. verb tranzitivdefavoriza
defavorizat adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | defavorizat | defavorizatul | defavorizată | defavorizata |
plural | defavorizați | defavorizații | defavorizate | defavorizatele | |
genitiv-dativ | singular | defavorizat | defavorizatului | defavorizate | defavorizatei |
plural | defavorizați | defavorizaților | defavorizate | defavorizatelor |