DECONGESTIONÁ vb. I. v. descongestiona. verb tranzitivdecongestiona
decongestiona verb tranzitiv | infinitiv | infinitiv lung | participiu | gerunziu | imperativ pers. a II-a | ||
(a)decongestiona | decongestionare | decongestionat | decongestionând | singular | plural | ||
decongestionând | decongestionați | ||||||
numărul | persoana | prezent | conjunctiv prezent | imperfect | perfect simplu | mai mult ca perfect | |
singular | I (eu) | decongestionez | (să)decongestionez | decongestionam | decongestionai | decongestionasem | |
a II-a (tu) | decongestionezi | (să)decongestionezi | decongestionai | decongestionași | decongestionaseși | ||
a III-a (el, ea) | decongestionează | (să)decongestionai | decongestiona | decongestionă | decongestionase | ||
plural | I (noi) | decongestionăm | (să)decongestionăm | decongestionam | decongestionarăm | decongestionaserăm | |
a II-a (voi) | decongestionați | (să)decongestionați | decongestionați | decongestionarăți | decongestionaserăți | ||
a III-a (ei, ele) | decongestionează | (să)decongestioneze | decongestionau | decongestionară | decongestionaseră |