DECLAMATIVÍSM s. n. caracter declamativ. (< declamativ + -ism) substantiv neutrudeclamativism
DECLAMATIVÍSM s. n. (Rar) Caracter declamativ. – Declamativ + suf. -ism. substantiv neutrudeclamativism
declamativism substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | declamativism | declamativismul |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | declamativism | declamativismului |
plural | — | — |