DECACÓRD s.n. Vechi instrument muzical, asemănător harpei, care avea zece coarde. [Pl. -duri. / < fr. décacorde, lat. decachordus, gr. deka-chordos]. substantiv neutrudecacord
DECACÓRD s. n. vechi instrument muzical, asemănător harpei, cu zece coarde. (< fr. décachorde) substantiv neutrudecacord
decacórd s. n., pl. decacórduri substantiv neutrudecacord
DECACÓRD, decacorduri, s. n. Vechi instrument muzical, asemănător cu harpa, având zece coarde. – Din fr. décachorde. substantiv neutrudecacord
decacord substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | decacord | decacordul |
plural | decacorduri | decacordurile | |
genitiv-dativ | singular | decacord | decacordului |
plural | decacorduri | decacordurilor |