DEBALASTÁ vb. I. tr. A descărca balastul unei nave. V. delesta. [< de- + balast, după fr. délester]. substantiv feminindebalasta
DEBALASTÁ vb. I. tr. A descărca balastul unei nave. V. delesta. [< de- + balast, după fr. délester]. verb tranzitivdebalasta
DEBALASTÁ vb. tr. a delesta. (< fr. déballaster) verb tranzitivdebalasta
DEBALASTÁ, debalastez, vb. I. Tranz. A descărca o navă de balast. – Pref. de- + balast. verb tranzitivdebalasta
debalastare | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | debalastare | debalastarea |
plural | debalastări | debalastările | |
genitiv-dativ | singular | debalastări | debalastării |
plural | debalastări | debalastărilor |