aurít, -ă adj. Poleit cu aur. – Fals și foarte urît daurit (după fr. doré). adjectivaurit
daurit a. V. aurit. adjectivdaurit
| daurit adjectiv | masculin | feminin | |||
| nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
| nominativ-acuzativ | singular | daurit | dauritul | daurită | daurita |
| plural | dauriți | dauriții | daurite | dauritele | |
| genitiv-dativ | singular | daurit | dauritului | daurite | dauritei |
| plural | dauriți | dauriților | daurite | dauritelor | |