DANDÍSM s.n. Comportare, ținută de dandi. [Pron. dandism și dendism. / < fr. dandysme]. substantiv neutrudandism
DANDÍSM s. n. comportare, ținută, aere de dandi. (< fr. dandysme) substantiv neutrudandism
dandísm [pron. dendísm] s. n. substantiv neutrudandism
DANDÍSM s. n. Comportare de dandy, ținută de dandy. [Pr.: dendism] – Din fr. dandysme. substantiv neutrudandism
dandism substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | dandism | dandismul |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | dandism | dandismului |
plural | — | — |