damicelă, damicele s. f. femeie ușuratică. substantiv feminindamicelă
*damicélă f., pl. e (it. damigella, dim. s. dama, damă). Fam. saŭ iron. Damă (maĭ ales frumușică). substantiv feminindamicelă
damicelă | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | damicelă | damicela |
plural | damicele | damicelele | |
genitiv-dativ | singular | damicele | damicelei |
plural | damicele | damicelelor |