DAMBLAGÍT, -Ă, damblagiți, -te, adj. (Pop.) Paralizat. ♦ Bolnav, cu sănătatea șubredă. – V. damblagi. adjectivdamblagit
DAMBLAGÍT, -Ă, damblagiți, -te, adj. Lovit de dambla; paralizat. adjectivdamblagit
damblagí (a ~) (pop.) vb., ind. prez. 1 sg. și 3 pl. damblagésc, imperf. 3 sg. damblageá; conj. prez. 3 să damblageáscă verbdamblagi
DAMBLAGÍ, damblagesc, vb. IV. Intranz. și refl. (Pop.) A paraliza. ♦ Refl. A se afla într-o situație sanitară precară. – Din damblagiu (derivat regresiv). verbdamblagi
DAMBLAGÍ, damblagesc, vb. IV. Intranz. și refl. (Popular) A se îmbolnăvi de dambla, a deveni damblagiu. ◊ (Despre părți ale corpului) I-au damblagit mîinile. verbdamblagi
| damblagit adjectiv | masculin | feminin | |||
| nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
| nominativ-acuzativ | singular | damblagit | damblagitul | damblagită | damblagita |
| plural | damblagiți | damblagiții | damblagite | damblagitele | |
| genitiv-dativ | singular | damblagit | damblagitului | damblagite | damblagitei |
| plural | damblagiți | damblagiților | damblagite | damblagitelor | |