COSTÁL, -Ă, costali, -e, adj. Al coastei, care ține de coastă. – Din fr. costal. adjectiv costal
COSTÁL, -Ă adj. (Anat.) Al coastei. [< fr. costal]. adjectiv costal
COSTÁL, -Ă adj. (anat.) referitor la coaste. (< fr. costal) adjectiv costal
*costál, -ă adj. (d. lat. costa, coastă; fr. costal). Anat. Al coastelor: vertebre costale. adjectiv costal
costál adj. m., pl. costáli; f. costálă, pl. costále adjectiv costal
costal a. Anat. ce ține de coaste. adjectiv costal
COSTÁL, -Ă, costali, -e, adj. Al coastei, care ține de coastă. – Din fr. costal. adjectiv costal
costal adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | costal | costalul | costală | costala |
plural | costali | costalii | costale | costalele | |
genitiv-dativ | singular | costal | costalului | costale | costalei |
plural | costali | costalilor | costale | costalelor |