COSORÁȘ, cosorașe, s. n. Diminutiv de la cosor; cuțitaș. – Din cosor + suf. -aș. substantiv neutrucosoraș
cosoraș | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | cosoraș | cosorașul |
plural | cosorașe | cosorașele | |
genitiv-dativ | singular | cosoraș | cosorașului |
plural | cosorașe | cosorașelor |