CORUPTIBILITÁTE s.f. Însușirea de a fi coruptibil; venalitate; corupție. [Cf. fr. corruptibilité]. substantiv feminincoruptibilitate
CORUPTIBILITÁTE s. f. însușirea de a fi coruptibil. (< fr. corruptibilité) substantiv feminincoruptibilitate
*coruptibilitáte f. (lat. corruptibílitas, -átis). Defectu de a fi coruptibil. substantiv feminincoruptibilitate
coruptibilitáte s. f., g.-d. art. coruptibilitắții substantiv feminincoruptibilitate
coruptibilitate f. caracterul celui coruptibil. substantiv feminincoruptibilitate
CORUPTIBILITÁTE s. f. Însușirea de a fi coruptibil; venalitate. – Din fr. corruptibilité. substantiv feminincoruptibilitate
coruptibilitate substantiv feminin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | coruptibilitate | coruptibilitatea |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | coruptibilități | coruptibilității |
plural | — | — |