convicțiune definitie

credit rapid online ifn

CONVICȚIÚNE s.f. (Rar) Convingere. [Pl. -ni, var. convicție s.f. / cf. lat. convictio, fr. conviction]. substantiv femininconvicțiune

CONVICȚIÚNE s. f. (livr.) convingere. (< fr. conviction, lat. convictio) substantiv femininconvicțiune

credit rapid online ifn

*convicțiúne f. (lat. convíctio, -ónis. V. conving, victorie). Convingere. – Și -ícție. substantiv femininconvicțiune

convicțiúne (rar) (-ți-u-) s. f., g.-d. art. convicțiúnii; pl. convicțiúni substantiv femininconvicțiune

convicțiune f. 1. credință sigură despre adevărul unui fapt; 2. dovadă neîndoioasă despre un lucru. substantiv femininconvicțiune

CONVICȚIÚNE, convicțiuni, s. f. (Rar) Convingere. [Pr.: -ți-u-,Var.: convícție s. f.] – Din fr. conviction, lat. convictio, -onis. substantiv femininconvicțiune

CONVICȚIÚNE, convicțiuni, s. f. (Învechit) Convin­gere. Sîntem mulțumiți... prin convicțiunea ce avem că aducem un serviciu poeticii romîne. MACEDONSKI, O. IV 53. – Variantă: convícție (KOGĂLNICEANU, S. 194, RUSSO S.63) s. f. substantiv femininconvicțiune

Sinonime,declinări si rime ale cuvantuluiconvicțiune

convicțiune   nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular convicțiune convicțiunea
plural convicțiuni convicțiunile
genitiv-dativ singular convicțiuni convicțiunii
plural convicțiuni convicțiunilor
Lista de cuvinte: a ă b c d e f g h i î j k l m n o p q r s ș t ț u v w x y z