CONTRACTÍL, -Ă adj. Care se poate strânge, contracta; contractibil. [< fr. contractile]. adjectivcontractil
CONTRACTÍL, -Ă adj. capabil de a se contracta (II). (< fr. contractile) adjectivcontractil
*contráctil, -ă adj. (lat. con-, împreună, și tractilis, care se trage. V. retractil). Fiziol. Care se poate contracta (strînge): fibra mușchilor e contráctilă. – Fals -tíl (fr. contractile). adjectivcontractil
contractíl adj. m., pl. contractíli; f. contractílă, pl. contractíle adjectivcontractil
contractil a. Med. susceptibil de contracțiune. adjectivcontractil
CONTRACTÍL, -Ă, contractili, -e, adj. (Med.) Contractabil. – Din fr. contractile. adjectivcontractil
contractil adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | contractil | contractilul | contractilă | contractila |
plural | contractili | contractilii | contractile | contractilele | |
genitiv-dativ | singular | contractil | contractilului | contractile | contractilei |
plural | contractili | contractililor | contractile | contractilelor |