CONTEMPORANEITÁTE s.f. Epocă contemporană, actualitate. [Pron. -ne-i-, var. contemporanitate s.f. / cf. fr. contemporanéité]. substantiv feminincontemporaneitate
CONTEMPORANEITÁTE s. f. epocă contemporană, actualitate. (< fr. contemporanéité) substantiv feminincontemporaneitate
*contemporaneitáte f. (fr. contemporanéité. Cp. cu spontaneitate). Calitatea de a fi contemporan. substantiv feminincontemporaneitate
contemporaneitáte (-ne-i-) s. f., g.-d. art. contemporaneitắții substantiv feminincontemporaneitate
CONTEMPORANEITÁTE s. f. Epoca contemporană; ceea ce are un caracter contemporan, actual; actualitate. [Pr.: -ne-i-] – Din fr. contemporanéité. substantiv feminincontemporaneitate
CONTEMPORANEITÁTE s. f. (Rar) Epoca contemporană (cu noi); actualitate. Congresul [popoarelor pentru apărarea păcii – Viena 1952] a scos în evidență luminoasele perspective de dezvoltare și de întărire continuă, perspectivele de succes ale acestei uriașe mișcări a contemporaneității. LUPTA DE CLASĂ, 1953, nr. 1-2, 112. – Pronunțat: -ne-i-. substantiv feminincontemporaneitate
contemporaneitate substantiv feminin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | contemporaneitate | contemporaneitatea |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | contemporaneități | contemporaneității |
plural | — | — |