CONTÁGIU s.n. (Latinism) Contagiune. [Pron. -giu. / cf. it. contagio, lat. contagium]. substantiv neutrucontagiu
CONTÁGIU s. n. contagiune. (< lat. contagium) substantiv neutrucontagiu
contagiu substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | contagiu | contagiul |
plural | contagii | contagiile | |
genitiv-dativ | singular | contagiu | contagiului |
plural | contagii | contagiilor |