CONSTITUȚIONALÍSM s.n. 1. Guvernare constituțională, regim constituțional; concepție, atitudine constituțională. 2. Concepție care are în vedere constituția individuală în apariția și pronosticul bolilor. [Cf. fr. constitutionnalisme, germ. Konstitutionalismus]. substantiv neutruconstituționalism
CONSTITUȚIONALÍSM s. n. 1. guvernare, regim constituțional. 2. (med.) concepție care are în vedere constituția individuală în explicația diferitelor afecțiuni. (< fr. constitutionnalisme) substantiv neutruconstituționalism
constituționalísm (-ți-o-) s. n. substantiv neutruconstituționalism
CONSTITUȚIONALÍSM s. n. Regim de guvernare bazat pe existența unei constituții. [Pr.: -ți-o-] – Din fr. constitutionnalisme. substantiv neutruconstituționalism
CONSTITUȚIONALÍSM s. n. Regim de guvernare constituțional; concepție, atitudine constituționalistă. Maiorescu va avea dispreț și neîncredere față de constituționalismul liberal. IBRĂILEANU, SP. CR. 95. – Pronunțat: -ți-o-. substantiv neutruconstituționalism
CONSTITUȚIONALÍST, -Ă, constituționaliști, -ste, s. m. și f. Persoană care luptă pentru introducerea unui regim de guvernare constituțional sau pentru respectarea acestui regim. – Pronunțat: -ți-o-. substantiv neutruconstituționalist
constituționalism | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | constituționalism | constituționalismul |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | constituționalism | constituționalismului |
plural | — | — |