CONSTATÁBIL, -Ă adj. Care se poate constata ușor. [Cf. fr. constatable]. adjectiv constatabil
CONSTATÁBIL, -Ă adj. ușor de constatat. (< fr. constatable) adjectiv constatabil
CONSTATÁBIL, -Ă, constatabili, -e, adj. Ușor de constatat. – Din fr. constatable. adjectiv constatabil
constatabil adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | constatabil | constatabilul | constatabilă | constatabila |
plural | constatabili | constatabilii | constatabile | constatabilele | |
genitiv-dativ | singular | constatabil | constatabilului | constatabile | constatabilei |
plural | constatabili | constatabililor | constatabile | constatabilelor |