*constát, a -á v. tr. (fr. constater, it. constatáre, d. lat. constat, se știe, care vine d. con-stare, a fi cert, a se ști că e așa). Stabilesc existența unuĭ fapt: Pasteur a constatat existența microbilor. verb tranzitiv constat
CONSTATÁ vb. tr. a stabili realitatea, adevărul unui fapt, starea unui lucru; a remarca, a sesiza. (< fr. constater, it. constatare) verb tranzitiv constata
CONSTATÁ vb. I. tr. A stabili realitatea, adevărul unui fapt, starea unui lucru. [P.i. constát. / < fr. constater, cf. it. constatare, lat. constat – este sigur]. verb tranzitiv constata
constatá (a ~) vb., ind. prez. 3 constátă verb tranzitiv constata
constatà v. 1. a stabili adevărul unui fapt; 2. a consemna într’un act. verb tranzitiv constatà
CONSTATÁ, constát, vb. I. Tranz. A stabili situația sau starea unui lucru, existența unui fapt, a unui adevăr etc. – Din fr. constater. verb tranzitiv constata
CONSTATÁ, constát, vb. I. Tranz. A stabili starea unui lucru, realitatea, adevărul unui fapt. Pînă să mă-nvrednicesc a primi o vizită a d-tale (pe care...constat că o cam prea întîrzii), rogu-te... CARAGIALE, O.VII 182. Voi... cătați defecte în scrierile mele și intonați fanfare cînd constatați în ele greșeli, imagini slabe. ALECSANDRI, O. 264. verb tranzitiv constata
constata verb tranzitiv | infinitiv | infinitiv lung | participiu | gerunziu | imperativ pers. a II-a | ||
(a) constata | constatare | constatat | constatând | singular | plural | ||
constatând | constatați | ||||||
numărul | persoana | prezent | conjunctiv prezent | imperfect | perfect simplu | mai mult ca perfect | |
singular | I (eu) | constat | (să) constat | constatam | constatai | constatasem | |
a II-a (tu) | constați | (să) constați | constatai | constatași | constataseși | ||
a III-a (el, ea) | constată | (să) constatai | constata | constată | constatase | ||
plural | I (noi) | constatăm | (să) constatăm | constatam | constatarăm | constataserăm | |
a II-a (voi) | constatați | (să) constatați | constatați | constatarăți | constataserăți | ||
a III-a (ei, ele) | constată | (să) constate | constatau | constatară | constataseră |