CONDAMNÁBIL, -Ă adj. Care merită, trebuie să fie condamnat; reprobabil. [Cf. fr. condamnable]. adjectivcondamnabil
CONDAMNÁBIL, -Ă adj. care merită, trebuie să fie condamnat; reprobabil. (< fr. comdamnable) adjectivcondamnabil
*condamnábil și condemn- adj. (fr. condamnable, lat. condemnabilis). Care poate fi saŭ merită să fie condamnat: faptă condamnabilă. Adv. În mod condamnabil. adjectivcondamnabil
condamnábil adj. m., pl. condamnábili; f. condamnábilă, pl. condamnábile adjectivcondamnabil
condamnabil a. care merită a fi condamnat. adjectivcondamnabil
CONDAMNÁBIL, -Ă, condamnabili, -e, adj. Care merită să fie condamnat, dezaprobat; reprobabil. – Din fr. condamnable. adjectivcondamnabil
CONDAMNÁBIL, -Ă, condamnabili, -e, adj. Care merită să fie condamnat, dezaprobat; reprobabil. adjectivcondamnabil
condamnabil adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | condamnabil | condamnabilul | condamnabilă | condamnabila |
plural | condamnabili | condamnabilii | condamnabile | condamnabilele | |
genitiv-dativ | singular | condamnabil | condamnabilului | condamnabile | condamnabilei |
plural | condamnabili | condamnabililor | condamnabile | condamnabilelor |