CONCRETITÚDINE s. f. (Rar) Concretețe. – De la concret. substantiv femininconcretitudine
CONCRETITÚDINE s.f. Concretețe. [Et. incertă]. substantiv femininconcretitudine
CONCRETITUDINE s. f. concretețe. (< concret + -itudine) substantiv femininconcretitudine
CONCRETITÚDINE s. f. (Rar) Concretețe. – De la concret. substantiv femininconcretitudine
concretitudine substantiv feminin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | concretitudine | concretitudinea |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | concretitudini | concretitudinii |
plural | — | — |