COMPLEXITÁTE s. f. Faptul de a fi complex, însușirea a ceea ce este complex. – Din fr. complexité. substantiv feminincomplexitate
COMPLEXITÁTE s.f. Faptul de a fi complex. [Cf. fr. complexité]. substantiv feminincomplexitate
COMPLEXITÁTE s. f. faptul, însușirea de a fi complex. (< fr. complexité) substantiv feminincomplexitate
*complexitáte f. (d. complex; fr. -exité). Calitatea saŭ starea lucruluĭ complex. substantiv feminincomplexitate
complexitáte s. f., g.-d. art. complexitắții substantiv feminincomplexitate
complexitate f. caracterul lucrurilor complexe. substantiv feminincomplexitate
COMPLEXITÁTE s. f. Faptul de a fi complex, însușirea a ceea ce este complex. – Din fr. complexité. substantiv feminincomplexitate
COMPLEXITÁTE s. f. Faptul de a fi complex; însușirea, caracterul a ceea ce este complex. V. varietate, diversitate. Complexitatea economiei cu mai multe formații influențează și mărfurile din sectorul socialist. LUPTA DE CLASĂ, 1953, nr. 3-4, 75. Opera lui Mussorgski... prezintă o complexitate de probleme. CONTEMPORANUL, S. II, 1948, nr. 108, 10/2. În sufletul lor [al artiștilor] se oglindește mai bine epoca, în toată complexitatea ei. GHEREA, ST. CR. I 34. substantiv feminincomplexitate
complexitate substantiv feminin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | complexitate | complexitatea |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | complexități | complexității |
plural | — | — |