completitudine definitie

credit rapid online ifn

COMPLETITÚDINE s. f. (Log.) Proprietate a unui sistem ipotetic-deductiv în care orice propoziție supusă regulilor de deducție poate fi demonstrată. – Cf. fr. complétude. substantiv feminincompletitudine

COMPLETITÚDINE s.f. (Log.) Proprietate a unui sistem ipotetic-deductiv în care orice propoziție supusă regulilor de deducție poate să fie demonstrată. [< complet + -itudine, după fr. complétude]. substantiv feminincompletitudine

credit rapid online ifn

COMPLETITÚDINE s. f. (log.) proprietate a unui sistem ipotetic-deductiv în care orice propoziție supusă regulilor de deducție poate fi demonstrată. (după fr. complétude) substantiv feminincompletitudine

COMPLETITÚDINE s. f. (Log.) Proprietate a unui sistem ipotetic-deductiv în care orice propoziție supusă regulilor de deducție poate fi demonstrată. – Cf. fr. complétude. substantiv feminincompletitudine

Sinonime,declinări si rime ale cuvantuluicompletitudine

completitudine  substantiv feminin nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular completitudine completitudinea
plural
genitiv-dativ singular completitudini completitudinii
plural
Lista de cuvinte: a ă b c d e f g h i î j k l m n o p q r s ș t ț u v w x y z