COMODÁT s.n. (Jur.) Formă de contract de origine romană, prin care cineva împrumuta temporar altcuiva un lucru pentru a se servi de el, cu obligația de a-l înapoia la un anumit termen. [< fr. commodat, lat. commodatus]. substantiv neutrucomodat
COMODÁT s. n. (jur.) împrumut de folosință. (< fr. commodant, lat. commodatum) substantiv neutrucomodat
*comodát n., pl. e (lat. commodatum, lucru dat cu împrumut). Jur. Împrumut gratuit al unuĭ lucru pe care trebuĭe să-l restituĭ la timpu fixat. substantiv neutrucomodat
comodát s. n. substantiv neutrucomodat
comodat n. Jur. împrumut gratuit cu condițiunea ca lucrul împrumutat să fie înapoiat la o epocă convenită. substantiv neutrucomodat
COMODÁT s. n. Împrumut făcut pentru o folosință curentă. – Din fr. commodé, lat. commodatus. substantiv neutrucomodat
comodat substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | comodat | comodatul |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | comodat | comodatului |
plural | — | — |