COMISERATÍV, -Ă, comiserativi, -e, adj. (Rar) Compătimitor. [Pr. și: -ze-] – Din it. commiserativo. adjectivcomiserativ
comiserativ adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | comiserativ | comiserativul | comiserativă | comiserativa |
plural | comiserativi | comiserativii | comiserative | comiserativele | |
genitiv-dativ | singular | comiserativ | comiserativului | comiserative | comiserativei |
plural | comiserativi | comiserativilor | comiserative | comiserativelor |