CLAVICIMBÁL, clavicimbaluri, s. n. (Înv.) Clavecin. [Var.: clavicembálo s. n.] – Din lat. clavicymbalum, it. clavicembalo. substantiv neutruclavicimbal
CLAVICEMBALO/CLAVICEMBÁL s. n. clavecin. (< it. clavicembalo, lat. clavicymbalum) substantiv neutruclavicembalo
CLAVICEMBÁLO s. n. v. clavicimbal. substantiv neutruclavicembalo
clavicembalo substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | clavicembalo | clavicembaloul |
plural | clavicembalouri | clavicembalourile | |
genitiv-dativ | singular | clavicembalo | clavicembaloului |
plural | clavicembalouri | clavicembalourilor |