CIVÍSM s.n. Atitudine politică și etică, zel de care dă dovadă un bun cetățean. [< fr. civisme]. substantiv neutrucivism
CIVÍSM s. n. atitudine politică și etică de bun cetățean; devotament patriotic. (< fr. civisme) substantiv neutrucivism
*civízm n. (fr. civisme, d. lat. civis, cetățean). Patriotizm. substantiv neutrucivizm
civísm s. n. substantiv neutrucivism
civism n. zelul unui bun cetățean pentru interesele țării sale. substantiv neutrucivism
CIVÍSM s. n. Atitudine, zel, devotament de care dă dovadă un bun cetățean. – Din fr. civisme. substantiv neutrucivism
civism substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | civism | civismul |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | civism | civismului |
plural | — | — |