ciumós (rar) adj. m., pl. ciumóși; f. ciumoásă, pl. ciumoáse adjectivciumos
CIUMÓS, -OÁSĂ, ciumoși, -oase, adj. (Rar) Care aduce ciumă; p. ext. molipsitor, contagios. – Ciumă + suf. -os. adjectivciumos
ciumos adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | ciumos | ciumosul | ciumoasă | ciumoasa |
plural | ciumoși | ciumoșii | ciumoase | ciumoasele | |
genitiv-dativ | singular | ciumos | ciumosului | ciumoase | ciumoasei |
plural | ciumoși | ciumoșilor | ciumoase | ciumoaselor |