CIRCUMSPÉCT, -Ă adj. Atent (în vorbe, în acțiuni); chibzuit, precaut, prudent. [< lat. circumspectus, cf. fr. circonspect]. adjectivcircumspect
CIRCUMSPÉCT, -Ă adj. precaut, prudent, rezervat. (< fr. circonspect, lat. circumspectus) adjectivcircumspect
*circumspéct, -ă adj. (lat. circumspectus, d. circumspícere, a te uita împrejur. V. a-spect). Prudent, atent, precáut: persoană, purtare circumspectă. adjectivcircumspect
circumspéct adj. m., pl. circumspécți; f. circumspéctă, pl. circumspécte adjectivcircumspect
CIRCUMSPÉCT, -Ă, circumspecți, -te, adj. Care vorbește și acționează cu prudență, cu rezervă; care trădează, exprimă prudență; precaut, prudent, rezervat. – Din lat. circumspectus, fr. circonspect. adjectivcircumspect
CIRCUMSPÉCT, -Ă, circumspecți, -te, adj. Atent în vorbele și acțiunile sale; precaut, prudent, chibzuit. Cu asemenea oameni... se învățase să fie circumspect. PETRESCU, A. 305. adjectivcircumspect
circumspect adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | circumspect | circumspectul | circumspectă | circumspecta |
plural | circumspecți | circumspecții | circumspecte | circumspectele | |
genitiv-dativ | singular | circumspect | circumspectului | circumspecte | circumspectei |
plural | circumspecți | circumspecților | circumspecte | circumspectelor |