CINEMIRÁCOL s.n. (Rar) Miracolul cinematografiei. [< fr. cinémiracle]. substantiv neutrucinemiracol
CINEMIRÁCOL s. n. tip cinerama, perfecționat în privința îmbinării pe ecran a celor trei imagini proiectate. (< fr. cinémiracle) substantiv neutrucinemiracol
cinemiracol substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | cinemiracol | cinemiracolul |
plural | cinemiracole | cinemiracolele | |
genitiv-dativ | singular | cinemiracol | cinemiracolului |
plural | cinemiracole | cinemiracolelor |