chiulangiu m. (termen din graiul școlăresc) 1. cel ce trage chiulul la cursul unui profesor; 2. (ironic) haimana, trântor. [Și chiulhanagiu, compromis din chiul și chiulhan]. substantiv masculinchiulangiu
chiulhanagiu | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | chiulhanagiu | chiulhanagiul |
plural | chiulhanagii | chiulhanagiii | |
genitiv-dativ | singular | chiulhanagiu | chiulhanagiului |
plural | chiulhanagii | chiulhanagiilor |