CATIGORISÍ vb. IV. v. categorisi. verb tranzitivcatigorisi
catigorisì v. a calomnia (învechit): nimeni n’ar avea dreptate să mă catigorisească AL. [Gr. mod.]. verb tranzitivcatigorisì
CATIGORISÍ vb. IV v. categorisi. verb tranzitivcatigorisi
CATIGORISÍ vb. IV v. categorisi. verb tranzitivcatigorisi
catigorisésc v. tr. (ngr. katigoró, aor. katigórisa). Vechĭ. Calomniez. verb tranzitivcatigorisesc
catigorisire | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | catigorisire | catigorisirea |
plural | catigorisiri | catigorisirile | |
genitiv-dativ | singular | catigorisiri | catigorisirii |
plural | catigorisiri | catigorisirilor |