CÁRTING s.n. Sport practicat cu cartul2; competiție de carturi. [Scris și karting. / < engl., fr. karting]. substantiv neutrucarting
cárting s. n. substantiv neutrucarting
CÁRTING s. n. Cursă sportivă practicată cu cartul2. – Din engl., fr. karting. substantiv neutrucarting
carting substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | carting | cartingul |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | carting | cartingului |
plural | — | — |