CANTÁBIL, -Ă adj. melodios, expresiv; cu ritm moderat. (< it. cantabile, lat. cantabilis) adjectiv cantabil
*cantábil, -ă adj. (lat. cantabilis). Care se poate cînta. adjectiv cantabil
cantábil adj. m., pl. cantábili; f. cantábilă, pl. cantábile adjectiv cantabil
CANTÁBIL, -Ă, cantabili, -e, adj. Care (se) poate cânta; melodios. – Din lat. cantabilis, it. cantabile. adjectiv cantabil
cantabil adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | cantabil | cantabilul | cantabilă | cantabila |
plural | cantabili | cantabilii | cantabile | cantabilele | |
genitiv-dativ | singular | cantabil | cantabilului | cantabile | cantabilei |
plural | cantabili | cantabililor | cantabile | cantabilelor |