canonicat definitie

credit rapid online ifn

CANONICÁT s.n. Demnitatea de canonic. [Cf. fr. canonicat, germ. Kanonikat]. substantiv neutrucanonicat

CANONICÁT s. n. demnitatea de canonic. (<fr. canonicat, germ. Kanonikat) substantiv neutrucanonicat

credit rapid online ifn

*canonicát n., pl. e (lat. canonicatus). Altă dată, beneficiu unuĭ canonic. Azĭ, demnitatea saŭ oficiu de canonic. substantiv neutrucanonicat

canonicát s. n. substantiv neutrucanonicat

canonicat n. demnitatea canonicului. substantiv neutrucanonicat

CANONICÁT s. n. Demnitatea de canonic1. – Din fr. canonicat, germ. Kanonikat. substantiv neutrucanonicat

Sinonime,declinări si rime ale cuvantuluicanonicat

canonicat  substantiv neutru nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular canonicat canonicatul
plural
genitiv-dativ singular canonicat canonicatului
plural
Lista de cuvinte: a ă b c d e f g h i î j k l m n o p q r s ș t ț u v w x y z