CAMERALÍSM s.n. Doctrină cu caracter economic, financiar, administrativ etc. despre conducerea statului, care a apărut în Germania în sec. XVII. [Cf. germ. Kammeralismus]. substantiv neutrucameralism
CAMERALÍSM s. n. doctrină cu caracter economic, financiar, administrativ etc. despre conducerea statului apărută în Germania în sec. XVII. (< germ. Kammeralismus) substantiv neutrucameralism
cameralísm s. n. substantiv neutrucameralism
CAMERALÍSM s. n. Doctrină cu caracter economic, financiar, administrativ etc., apărută în Germania în sec. XVII. – Din germ. Kammeralismus. substantiv neutrucameralism
cameralism substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | cameralism | cameralismul |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | cameralism | cameralismului |
plural | — | — |