CALORIZÁ vb. I. tr. A efectua calorizarea unui metal. [< fr. caloriser]. verb tranzitivcaloriza
CALORIZÁ vb. tr. a efectua o calorizare. (< fr. caloriser) verb tranzitivcaloriza
CALORIZÁ, calorizez, vb. I. Tranz. (Tehn.) A aluminiza. – Din fr. caloriser. verb tranzitivcaloriza
caloriza verb tranzitiv | infinitiv | infinitiv lung | participiu | gerunziu | imperativ pers. a II-a | ||
(a)caloriza | calorizare | calorizat | calorizând | singular | plural | ||
calorizând | calorizați | ||||||
numărul | persoana | prezent | conjunctiv prezent | imperfect | perfect simplu | mai mult ca perfect | |
singular | I (eu) | calorizez | (să)calorizez | calorizam | calorizai | calorizasem | |
a II-a (tu) | calorizezi | (să)calorizezi | calorizai | calorizași | calorizaseși | ||
a III-a (el, ea) | calorizează | (să)calorizai | caloriza | caloriză | calorizase | ||
plural | I (noi) | calorizăm | (să)calorizăm | calorizam | calorizarăm | calorizaserăm | |
a II-a (voi) | calorizați | (să)calorizați | calorizați | calorizarăți | calorizaserăți | ||
a III-a (ei, ele) | calorizează | (să)calorizeze | calorizau | calorizară | calorizaseră |