CALAMÍTES s. m. arbore uriaș fosil din încrengătura criptogamelor vasculare. (< fr. calamite) substantiv neutrucalamites
calamites substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | calamites | calamitesul |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | calamites | calamitesului |
plural | — | — |