BĂNGĂNÍ, băngănesc, vb. IV. Intranz. (Rar) A bălăngăni. verbbăngăni
băngăni | infinitiv | infinitiv lung | participiu | gerunziu | imperativ pers. a II-a | ||
(a)băngăni | băngănire | băngănit | băngănind | singular | plural | ||
băngănind | băngăniți | ||||||
numărul | persoana | prezent | conjunctiv prezent | imperfect | perfect simplu | mai mult ca perfect | |
singular | I (eu) | băngănesc | (să)băngănesc | băngăneam | băngănii | băngănisem | |
a II-a (tu) | băngănești | (să)băngănești | băngăneai | băngăniși | băngăniseși | ||
a III-a (el, ea) | băngănește | (să)băngăneai | băngănea | băngăni | băngănise | ||
plural | I (noi) | băngănim | (să)băngănim | băngăneam | băngănirăm | băngăniserăm | |
a II-a (voi) | băngăniți | (să)băngăniți | băngăneați | băngănirăți | băngăniserăți | ||
a III-a (ei, ele) | băngănesc | (să)băngănească | băngăneau | băngăniră | băngăniseră |