BUZÓI, buzoaie, s. n. Augmentativ al lui buză (1). substantiv neutru buzoi
!buzói s. n., pl. buzoáie substantiv neutru buzoi
BUZÓI, buzoaie, s. n. Augmentativ al lui buză (1). – Buză + suf. -oi. substantiv neutru buzoi
BUZÓI, buzoaie, s. n. Augmentativ (cu sens depreciativ) al lui b u z ă (1). [Gerilă] avea niște urechi clăpăuge și niște buzoaie groase. CREANGĂ, P. 239. substantiv neutru buzoi
buzoi substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | buzoi | buzoiul |
plural | buzoaie | buzoaiele | |
genitiv-dativ | singular | buzoi | buzoiului |
plural | buzoaie | buzoaielor |