BURTICÓS, -OÁSĂ, burticoși, -oase, adj. (Rar) Burtos (2). – Din burtică + suf. -os. adjectivburticos
BURTICÓS, -OÁSĂ, burticoși, -oase, adj. (Rar) Burtos (1). – Burtică + suf. -os. adjectivburticos
BURTICÓS, -OÁSĂ, burticoși, -oase, adj. (Rar, despre vase sau alte obiecte) Bombat, pîntecos, burduhos (2), burtos (2). Fierb pe vatră oale mari de pămînt, burticoase. STANCU, D. 75. Șlepurile sînt negre, burticoase. STANCU, D. 193. adjectivburticos
burticos adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | burticos | burticosul | burticoasă | burticoasa |
plural | burticoși | burticoșii | burticoase | burticoasele | |
genitiv-dativ | singular | burticos | burticosului | burticoase | burticoasei |
plural | burticoși | burticoșilor | burticoase | burticoaselor |