BUMBĂCEÁLĂ, bumbăceli, s. f. Bumbăcit. ♦ Fig. (Fam.) Bătaie. – Din bumbăci + suf. -eală. substantiv femininbumbăceală
bumbăceálă (rar) s. f., g.-d. art. bumbăcélii; pl. bumbăcéli substantiv femininbumbăceală
BUMBĂCEÁLĂ, bumbăceli, s. f. (Reg.) Bumbăcit. ♦ Fig. (Fam.) Bătaie zdravănă. – Bumbăci + suf. -eală. substantiv femininbumbăceală
BUMBĂCEĂLĂ, bumbăceli, s. f. 1. Bumbăcit, vătuire. 2. Fig. (Familiar) Bătaie. substantiv femininbumbăceălă
bumbăceală | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | bumbăceală | bumbăceala |
plural | bumbăceli | bumbăcelile | |
genitiv-dativ | singular | bumbăceli | bumbăcelii |
plural | bumbăceli | bumbăcelilor |