BULBIFÓRM, -Ă adj. În formă de bulb. [< fr. bulbiforme]. adjectiv bulbiform
BULBIFÓRM, -Ă adj. în formă de bulb. (< fr. bulbiforme) adjectiv bulbiform
bulbifórm adj. m., pl. bulbifórmi; f. bulbifórmă, pl. bulbifórme adjectiv bulbiform
BULBIFÓRM, -Ă, bulbiformi, -e, adj. Care este în formă de bulb (1). – Din fr. bulbiforme. adjectiv bulbiform
bulbiform adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | bulbiform | bulbiformul | bulbiformă | bulbiforma |
plural | bulbiformi | bulbiformii | bulbiforme | bulbiformele | |
genitiv-dativ | singular | bulbiform | bulbiformului | bulbiforme | bulbiformei |
plural | bulbiformi | bulbiformilor | bulbiforme | bulbiformelor |