bujdit definitie

credit rapid online ifn

bujdí (-désc, -ít), vb.1. A bolborosi, a fierbe. – 2. A țîșni, a curge. Mag. buzdúlni (DAR; Scriban). În Trans. adjectivbujdi

bujdí (-désc, -ít), vb.1. A bolborosi, a fierbe. – 2. A țîșni, a curge. Mag. buzdúlni (DAR; Scriban). În Trans. verb tranzitivbujdi

credit rapid online ifn

BUJDÍ, bujdesc, vb. IV. Tranz. (Reg.) A țâșni, a zbughi, a da năvală. – Comp magh. buzdúlni. verb tranzitivbujdi

bujdí (a ~) (reg.) vb., ind. prez. 1 sg. și 3 pl. bujdésc, imperf. 3 sg. bujdeá; conj. prez. 3 să bujdeáscă verb tranzitivbujdi

BUJDÍ, bujdesc, vb. IV. Tranz. și intranz. (Reg.) A țâșni, a năvăli. – Cf. magh. buzdúlni. verb tranzitivbujdi

bujdésc v. intr. (var. din cĭujdesc. Cp. și cu ung. buldúlni, a clocoti). Trans. Țîșnesc. Ies răpede (zbughesc). V. tr. Năpădesc, podidesc. verb tranzitivbujdesc

Sinonime,declinări si rime ale cuvantuluibujdit

bujdit   masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular bujdit bujditul bujdi bujdita
plural bujdiți bujdiții bujdite bujditele
genitiv-dativ singular bujdit bujditului bujdite bujditei
plural bujdiți bujdiților bujdite bujditelor
Lista de cuvinte: a ă b c d e f g h i î j k l m n o p q r s ș t ț u v w x y z