bucváriu (înv.) [riu pron. ryu] s. n., art. bucváriul; pl. bucvárii, art. bucváriile (-ri-i-) substantiv neutrubucvariu
bucvariu substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | bucvariu | bucvariul |
plural | bucvarii | bucvariile | |
genitiv-dativ | singular | bucvariu | bucvariului |
plural | bucvarii | bucvariilor |